การแก้ไขที่ยั่งยืนและมีประสิทธิภาพสําหรับการเคลือบ การบําบัดน้ําเสียด้วยอุปกรณ์ป้องกันสิ่งแวดล้อม

อันตรายของการทาสีน้ําเสีย

น้ําเสียจํานวนมากถูกสร้างขึ้นในกระบวนการการผลิตสายเคลือบ. น้ําเสียเคลือบมีไขมัน, เบนเซน, เอเทอร์, อัลโคล, น้ํามันสารประกอบผิว และสารอื่นๆ ที่ไม่ค่อยจะละลายได้ง่ายน้ําเสียจํานวนมากถูกสร้างขึ้นในระหว่างกระบวนการการรักษาก่อนและการทาสี สารอันตรายในน้ําเสียที่เกิดขึ้นในแต่ละขั้นตอนของกระบวนการยังแตกต่างกัน

น้ําล้างล้างล้าง

น้ําล้างหลังการถอนไขมันมีสารทํางานด้านผิวและน้ํามันที่ผสมผสมมาก คอนเทนท์ COD และ BOD ในน้ําเกินมากถ้าน้ํานี้ไม่ได้ถูกรักษา และถูกปล่อยไปในแม่น้ําโดยตรง, วัตถุอินทรีย์ในน้ําเสียจะใช้ออกซิเจนละลายมากเมื่อย่อยสลายในน้ําโดยทําลายสมดุลออกซิเจนในน้ํา และทําให้คุณภาพน้ํามีกลิ่นไม่ดี.

น้ําล้างหลังจากฟอสเฟต

การบําบัดล่วงหน้าแบบประเพณีใช้เคลือบฟอสฟาติก น้ําล้างหลังการฟอสฟาติกมีโลหะหนัก เช่น อิออนไนเคิล (Ni +) และอิออนซิงค (Zn2 +) ที่เกินมาตรฐานการปล่อยอิออนไนเคิลเป็นสารก่อมะเร็ง, และโลหะไนเคิลและเหล็กเหล็กไนเคิลอยู่ในรายการสารก่อมะเร็งชั้น 2B โดยสํานักงานสากลเพื่อวิจัยมะเร็งขององค์การอนามัยโลกซิงก์มากเกินไปมีผลพิษที่สําคัญต่อสิ่งมีชีวิตในน้ํา. การรับประทานซิงก์มากเกินไปอาจทําให้เกิดการพิษ, อาการทางเดินอาหาร เช่น การอ้วนและท้องไส้. การรับประทานซิงก์เป็นพิษเรื้อรังอาจทําให้เกิดอาการขาดเลือดและอาการอื่น ๆ. การทดลองบนสัตว์อาจทําให้ตับการบาดเจ็บของกระบวนการของไตและภูมิคุ้มกันเนื่องจากการบํารุง phosphating สามารถทําให้เกิดมลพิษต่อสิ่งแวดล้อมและทําร้ายสุขภาพมนุษย์ เทคโนโลยีนี้ถูกเปลี่ยนไปโดยเทคโนโลยี silaneและแมนแกนเนสถูกผลิตในระหว่างกระบวนการรักษาซิลานซึ่งสอดคล้องกับความต้องการการปกป้องสิ่งแวดล้อมและสุขภาพ

น้ําเสียที่เกิดระหว่างการทาสี

คันหมอกสีจะเกิดในระหว่างกระบวนการการทาสี เพื่อการผลิตปกติ คันหมอกสีที่เหลือต้องถูกกําจัดจากห้องฉีดสีวิธีการที่ทั่วไปและมีประสิทธิภาพคือการตั้งผ้าม่านน้ําบนด้านของสายพ่นสี (คือ, ทางเข้าของท่อออก) เพื่ออนุญาตให้สารปกน้ําดูดซึมส่วนใหญ่ของหมอกสีก๊าซเสียที่ไม่ได้ถูกซึมซับโดยสารผ้าม่านน้ํามีสีหลายประเภท มีสีและสารละลายอินทรีย์ในสีเป็นพิษ แม้จะเป็นพิษมากองค์ประกอบของน้ํากลายเป็นซับซ้อนมาก และเป็นพิษมาก.สารอินทรีย์ที่อยู่ในมันสูงมาก ตามการวิเคราะห์ CODcr ของมันมักจะอยู่ในระดับหลายพันหรือแม้แต่หลายสิบพันมิลลิกรัม/ลิตรน้ําม่านน้ํามักสามารถนําไปนําไปใช้ใหม่หลังจากการกําจัดขยะ (หรือฝุ่น), แต่มีสองสถานการณ์ที่เลี่ยงไม่ได้: หนึ่งคือน้ําม่านน้ําส่วนหนึ่งถูกปล่อยเป็นน้ําเสีย, และน้ําหวานและสารม่านน้ําที่เพียงพอถูกเพิ่ม;อีกอย่างคือ น้ําม่านน้ําจะปรับปรุงใหม่โดยสิ้นเชิง หลังจากระยะเวลาหนึ่งของการหมุนเวียนหากน้ําม่านที่มีสารสารพิษสูงและมีสารพิษสูงนี้ถูกปล่อยลงในแม่น้ํา (ทะเลสาบ) โดยตรงโดยไม่รักษา ความเสียหายที่มันนํามาสู่มนุษย์เป็นสิ่งที่ไม่อาจจินตนาการได้ ดังนั้นมันต้องถูกรักษา